مبانی استقلال، معاییر و آثار تمایز پیمانکاری از رابطه کارگری - کارفرمایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 مدرس گروه حقوق، واحد هشتگرد، دانشگاه آزاد اسلامی، البرز، ایران. (نویسنده مسئول): mehri.afshar68@yahoo.com

2 استادیار گروه حقوق، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران. naderpourarshad@gmail.com

چکیده

رابطه‌ی کاری غیرتبرعی مبتنی بر قرارداد به تصریح ماده 188 قانون کار اصولا مشمول قانون و مقررات کار است.مگر اینکه ثابت شود چنین رابطه‌ای مشمول یکی از قوانین خاص استخدامی مثل قانون مدیریت خدمات کشوری، قانون استخدامی اعضای هیات علمی، قضات و ... است. هدف از این مقاله که با روش توصیفی تحلیلی نگاشته شده پاسخ به این سوال است که آیا رابطه‌های کاری غیر تبرعی قراردادی (توافق حقوقی) الزاما و منحصرا مشمول یکی از این دو مورد می‌شوند یا اینکه قسم دیگری از روابط کاری قراردادی (توافق حقوقی) وجود دارد که مشمول هیچ یک از این دو نیست و ماده 188 قانون کار متعرض آن نشده و در نتیجه، سکوت ماده‌ی مزبور به منزله‌ی نفی وجود چنین رابطه‌ای نیست. در این صورت چنین رابطه‌ی کاری چیست و از کدام ماهیت برخوردار بوده و بر اساس کدام مبانی و معاییر از سایر روابط کاری به ویژه رابطه کارگری – کارفرمایی متمایز شده و وجوه تفاوت و تشابه آن با رابطه کارگری-کارفرمایی چه خواهد بود؟ بر خلاف ظاهر ماده 188 قانون کار، قسم سومی از روابط کاری نیز وجود دارد که از آن با عنوان پیمان کاری (مقاطعه کاری) یاد می‌شود که با استقراء در قوانین می‌توان مبانی استقلال، ماهیت، ویژگی‌ها، معیار‌های تمیز و احکام متفاوت و متشابه آن را از دو رابطه‌ی کاری به ویژه رابطه کارگری-کارفرمایی باز شناخت.

کلیدواژه‌ها

فصلنامه تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری
دوره 17، شماره 3(پیاپی49)
پاییز 1400
صفحه 137-158

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار