بر اساس حقوق مسؤولیت بینالمللی، کشوری که فعل یا ترک فعل مغایر با قوانین و مقررات بینالمللی به او منتسب است باید خسارت وارده به کشور یا کشورهای متضرر از آن را جبران نماید، فیالواقع نقض هر تعهد مقرر در حقوق بینالملل مسؤولیت آور است. نکته قابل توجه در خصوص حقوق بینالملل محیط زیست، ابعاد و عناصر گوناگون آن و گستردگی موضوعات آن است بالاخص آن بخش از مسایل زیست محیطی که از ماهیت «فرامرزی»[1] برخوردار است نظیر آلودگیهای مرز گذر و تخریب بینالمللی در مواجهه با عظمت و فوریت مشکلات و مسایل محیط زیستی بینالمللی، جهان نیازمند یک بیداری و همراهی جدی است.حتی امروزه رهبران جهان بهطور فزایندهای مسائل محیط زیستی را از بخشهای حاشیهای و جانبی به دستور کار، اصلی سیاسیشان منتقل کردهاند. از سوی دیگر محققان حقوق بینالملل نیز مبادرت به ایجاد قواعد مربوط به مسؤولیت و تعهدات دولتها، خصوصاً در مورد پاسخگویی به موضوع تخریب و آلودگیهای مرز گذر نمودهاند و در این میان دولتها نیز، بر اساس این نظام مسؤولیتی از طریق توسعه موافقتنامههای بینالمللی که بهمنظور جلوگیری از فعالیتهای مضر به محیط زیست نظم یافته، دست بهکار شدهاند. از سوی دیگر تأسیس دیوان کیفری بینالمللی را میتوان به عنوان یکی از اقدامات قابل توجه بینالمللی در حمایت کیفری غیرآشکار از محیط زیست دانست اما علیرغم این که موضوع مسؤولیت بینالمللی در حقوق بینالملل جایگاه قابل توجهی یافته است در حقوق بینالملل محیط زیست و جبران خسارات وارده در این حوزه بحث مسؤولیت بینالمللی به صورت اجمالی و مبهم باقی مانده است هر چند در سالهای اخیر توسعه آن بهتر از قبل بوده است.
پورهاشمی, سید عباس, & موسوی, مریم السادات. (1390). مسؤولیت بینالمللی دولتها در حقوق محیطزیست. تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری, 7(شماره 1 (پیاپی 15 بهار وتابستان1390)), 75-92.
MLA
سید عباس پورهاشمی; مریم السادات موسوی. "مسؤولیت بینالمللی دولتها در حقوق محیطزیست". تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری, 7, شماره 1 (پیاپی 15 بهار وتابستان1390), 1390, 75-92.
HARVARD
پورهاشمی, سید عباس, موسوی, مریم السادات. (1390). 'مسؤولیت بینالمللی دولتها در حقوق محیطزیست', تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری, 7(شماره 1 (پیاپی 15 بهار وتابستان1390)), pp. 75-92.
VANCOUVER
پورهاشمی, سید عباس, موسوی, مریم السادات. مسؤولیت بینالمللی دولتها در حقوق محیطزیست. تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری, 1390; 7(شماره 1 (پیاپی 15 بهار وتابستان1390)): 75-92.