مطالعه تطبیقی حق رزرو گیرنده کالا در انواع قراردادهای حمل و نقل

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

ندارد

چکیده

متصدی حمل و نقل در قبال گیرنده کالا متعهد ب هتحویل کالاهایی منطبق با مشخصات مندرج در بارنامه م یباشد.
بنابراین گیرنده از حقی مستقیم برخاسته از قرارداد علیه متصدی برخوردار است. در قوانین و کنوانسیون های
یاد نشده است. اما با اعطای حق ب هگیرنده کالا » حق رزرو گیرنده « بین المللی از حق گیرنده کالا تحت عنوان
جهت ابلاغ و قید عدم سلامت کالا در هنگام تحویل و تع یین خسارات و درجه اهمیت آن در نصوص قانونی عملاً
چنین حق رزروی برقرار گردیده است. حق متصدی حمل و نقل هنگام دریافت کالا مبنی بر قید مشخصات کالا در بارنامه، به صراحت تحت عنوان «حق رزرو» مطرح گردیده است. از سوی دیگر مشاب ههمین حق با اندکی تفاوت در مرحله پایانی قرارداد حمل برای گیرنده پیش بینی شده است. گیرنده کالا در مقصد و به هنگام تحویل حق دارد
عدم تحویل وفق مندرجات بارنامه را در رسید منعکس کند یا با ارسال ابلاغ وفق مقررات، حقوق خود را بعد از
بازرسی و تحویل محفوظ دارد. اگرچه حق مزبور برخلاف حق رزرو متصدی حمل نم یتواند در بارنامه درج گردد اما
عنوانی جز حق رزرو گیرنده کالا نم یتوان برای آن برگزید. درخصوص مغایرت اعطای حق ب هگیرنده علیه متصدی
حمل به دلیل اصل نسبی بودن قراردادها نیز بح ثها و توجی ههایی مطرح است. برخی مقرر ههای بی نالمللی، صرف
عدم ابلاغ ورود ضرر در موعد مقرر را، اسقاطک‌ننده هرگونه حق طرح دعوا از ناحیه گیرنده درنظر گرفت هاند البته
به جز موارد احراز سوءنیت متصدی حم ل. به دلیل تاوان عظیم عدم ارسال ابلاغ ب هموقع، ب هنظر می رسد می بایست
مواردی به عنوان عذر موجه برای عدم ابلاغ در موعد مقرر مورد پیش بینی قرار گیرد. ضمن آنکه تع یین دقیق
هویت متصدی حمل و نقل در متون قانونی م یتواند کمک مؤثری در امکان قابلیت رجوع در زمان مناسب با هزینه کمتر جهت برقراری عدالت باشد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار